COD چیست

[naderloo]

COD چیست؟
(Chemical Oxygen Demand) یا همان ((اکسیژن خواهی شیمیایی))، یکی از مهمترین شاخصهای سنجش آلودگی فاضلاب است. آلودگی فاضلاب ناشی از مواد خارجی است که وارد آب شده و بصورت معلق یا محلول باعث آلودگی آن و تولید فاضلاب شده اند. بدیهی است هرچه مقدار این مواد در فاضلاب بیشتر باشد، بارآلودگی آن نیز بیشتر خواهد بود. بنابراین اندازه گیری مقدار مواد خارجی فاضلاب کلید اصلی در تعیین مقدار آلودگی و آلایندگی فاضلاب است.
از طرفی تنوع و تعداد این مواد به قدری زیاد است که عملا امکان اندازه گیری هریک از این مواد بصورت جداگانه وجود ندارد. از این رو لازم است که مقدار مواد را به طریقی غیرمستقیم اندازه گیری نمود. یکی از مناسبترین راه ها تعیین میزان اکسیژن مورد نیاز برای اکسیداسیون است. چنانچه می دانیم برای اکسیداسیون هر ماده ای به مقداری اکسیژن نیاز است و از این رو هرچه قدر مقدار مواد اکسیدشونده بیشتر باشد، مقدار اکسیژن بیشتری برای انجام اکسیداسیون لازم خواهد بود.
بنابراین برای تعیین مقدار مواد خارجی فاضلاب به جای اندازه گیری مستقیم آنها، مقدار اکسیژن مورد نیاز آنها برای اکسید شدن را محاسبه می نمایند. در واقع COD مقدار اکسیژن مورد نیاز برای اکسیداسیون کل مواد می باشد. پس بدیهی است که هرچه مقدار COD یک فاضلاب بیشتر باشد مقدار مواد خارجی موجود در آن، که باعث آلودگی آن می شود، نیز بیشتر خواهد بود.
C.O.D چگونه اندازه گیری می شود؟
این تست برای تعیین اکسیژن لازم جهت اکسیداسیون آن قسمت از مواد آلی در نمونه است که مستعد اکسید شدن توسط یک ماده اکسید کننده قوی مثل پرمنگنات یا دی کرومات یا .. می باشد ، این آزمایش یکی از مهم ترین و سریع ترین روشها در مطالعات و کنترل سیستم های تصفیه آب و فاضلاب است . در این تست بر خلاف BOD که از اکسیژن محلول در آب و استفاده از میکروارگانیزم های زنده بهره گرفته می شد، عمل تجزیه و اکسایش مواد آلی توسط یک ماده اکسیدان قوی عملی می گردد و از روی میزان مصرف ماده اکسید کننده پی به بار آلودگی برده می شود . این تست اغلب توسط اکسیدان دی کرومات و در محیط اسیدی انجام می پذیرد
در مورد پساب های که حاوی مواد سمی هستند این تست را می توان تنها روش قابل قبول در تعیین مواد آلی به حساب آورد که ارجحیت زیادی بر BOD دارد ، چرا که در صورت وجود مواد سمی میکروار گانیزمهای تست BOD نمی توانند زنده بمانند و لذا تست BOD عملی نخواهد بود.
روش استفاده از رفلاکس با دی کرومات ، به این علت برای تعیین C.O.D برگزیده شد که قابلیت اکسید کنندگی آن بیشتر از سایراکسیدان ها بوده و برای گسترده وسیعی از مواد آلی کابرد دارد و در ضمن استفاده از آن به صرفه تر است.
قبلاً از پتاسیم پرمنگنات به عنوان اکسید اسیون استفاده می شد ولی بدلیل اینکه برخی از مواد مانند آمینواسید ها و کتون ها و کربوکسیلیک اسید های سیر شده، اکسید نمی شوند یا فقط به مقدار جزئی اکسید می شوند، از این روش فقط به منظور بررسی آب های آشامیدنی و آبهای سطحی با آلودگی اندک استفاده می شود.
به طور معمول مقدار COD از مقدار BOD بیشتر و در برخی موارد چند برابر هست. آب دریا به صورت معمول BOD و COD بسیار کمی دارند که با کلر زنی (یا دیگر مواد ضدعفونی کننده) و پیش تصفیه از بین می رود اما حداکثر COD برای آب ورودی به RO نباید بیشتر از 10 میلی گرم در لیتر بیشتر شود